Minat

Semalam jumpa Sensei (Supervisor) setelah 3 minggu tak pergi Universiti. Itupun sebab nak minta dia tandatangan borang claim RA (Research Assistant). Rasa macam akan di"leteri" dengan sensei. Memang betul. Sampai ofis dia, kalau berdiri saja alamat lenguh kaki jadi sambil dengar dia cakap sambil tuh capai kerusi kat sebelah dan duduk mendengar, mengangguk beberapa kali dan sekali sekala mengambil nota tanpa memandang tulisan. Satu skill yang mesti ada pada setiap pelajar PhD:-)

Mata tak boleh lepas tengok muka sensei. Kalau tidak mesti tak tahu apa dia cerita. Sensei saya ialah sensei yang boleh bercakap 1000 ayat dalam masa 1 minit (dalam bahasa Jepun). Memang laju betul dia bercakap. Kadang-kadang subjek A dan B (yang berlainan topik) pun boleh jadi satu cerita. Seharusnya sensei beritahu apa yang dia minta saya buat. Fieldwork Research, Interview, Analysis Market Strategy dan lagi satu banyakkan membaca dan men"google". Dia sokong hala tuju research saya tapi dia tambah lagi cabangnya. Aduhai!.

Hari ini cuba buat satu benda yang dah lama ada dalam "to do list" saya: telefon segala Toyota, Honda, Nissan, Daihatsu dan adik beradik syarikat pembuat kereta di Jepun untuk interview (bahagian penting dalam dissertation). Tapi bila telefon Toyota Kitakyushu, alahai, dia suruh buat interview ke HQ (Aichi). Minggu lepas cuba Daihatsu (Nakatsu) tapi cuma dapat Factory Visit. Interview pula tak dapat. Rasanya diaorang takut bila kena interview. Takut bocorkan rahsia syarikat. Entahlah. Esok nak cuba tempat lain pula.

Banyak benda nak kena buat tapi bila kena "reject", rasa nak give up!. Nak cuba jalan lain tapi pusing pusing tak jumpa juga. Ok. nak pujuk hati sekejab!.