Motor Ayah

Dua minggu lepas beli motor secondhand untuk Ayah. Kesian ayah pergi kerja turun naik bukit hari-hari lepas tuh kena naik bas. Bila ada motor nih bolehlah naik sampat Komorie Eki (eki paling dekat dengan rumah). Haziq dan Hazim bukan main seronok tengok motor. Kalau ayah balik, mesti nak keluar tengok motor. "Vroom vroom....".




Kat jepun nih kalau nak naik motor bawah 125cc (gentsuki) kena ada lesen. Kalau dah ada lesen kereta boleh bawah motor nih tapi kalau tak ada kena ambik lesen lain. Ummi dah lama tak bawak motor so teringin gak nak bawak motor nih. Nampak macam senang. Even makcik-makcik tua kat jepun nih pun boleh bawak motor nih. Haziq dan Hazim sibuk suruh bawak naik motor tapi motor nih tak boleh bawak penumpang. Dekat-dekat jer bolehlah.....

Last Weekend

Hari sabtu pagi-pagi lagi ayah ajak jalan. Tengok dalam peta nak gi cari tempat menarik nak tengok koyo. Semua tempat belum migoro (waktu yang sesuai untuk melihat dedaun merah). Cuma ada satu tempat namanya inugatake (犬ヶ丘）di Buzen-shi (豊前市）. Sempadan Fukuoaka ngan Oita. Ingatkan tempat tuh boleh duduk-duduk rupanya kena mendaki 2 jam untuk sampai kat tempatnya so cancel. Bentang tikar makan kat kaki gunung. Nak sampai ke tempat tuh adalah dalam 2 jam. Memang di hujung dunia. Lalu kampung jepun yang hijau ngan sawah padi, pokok-pokok, rumah jepun yang moden dan tradisional. Lapang betul tengok pemandangan macam nih. Nak balik tuh singgah eki no michi (駅の道）beli limau satu kotak (manis sungguh) ngan sayur fresh murah-murah. Hazim yang tak suka makan limau sebab masam pun boleh makan banyak ngan Haziq.

Hari Ahad lak Ummi kena jadi panel untuk forum. Forum nih berkenaan cara-cara mendidik anak dan pengalaman di jepun. Ada org Brazil, China dan Australia. Yang hadir lak orang Jepun dalam 50 org. Memang menarik dengar diaorang bercerita pengalaman masing-masing. Yang lain tuh semua kahwin ngan orang jepun dan anak-anak lahir di jepun so diaorang semua dah terikut budaya jepun. Anak-anak mereka dah tak cakap bahasa selain dari jepun. Bila time Ummi lak, Ummi kata kat rumah cakap melayu dan sekarang tengah ajar ngaji, semua macam dok kata mustahil budak-budak akan ikut cam kita. Bagi mereka, kalau surrounding jepun, budak-budak akan boleh cakap jepun jer.

Satu lagi org Brazil tuh memang emotional time dia punya presentation sebab anak-anak dia kena ijime (buli) selama 3 tahun waktu sekolah rendah. Kesian dengar dia cerita. Dia melepas geram sampai cakap tak boleh berhenti ajer. Anyway, masalah ijime nih memang dah lama kat jepun. Ummi risau gak Haziq dan Hazim tapi insyallah Haziq dan Hazim pandai bawa diri.

Autumn

left to right: Cho-san (Korea), Mizan (Bangladesh) and Kon (Thailand)

Kat Parking lot dekat ngan International House

Gambar depan faculty of Economics

Pokok-pokok kat sekolah dah tukar warna kuning, merah. Cantik sangat. Last year tak ambik gambar so this year ambil gambar sama member Thai, korea dan Bangladesh. Tapi waktu nih cuaca agak mendung so tak berapa cantik gambar. Kemana-mana ada banyak daun bersepah. Bila tengok pokok-pokok tukar warna, daun-daun luruh, terbayang kesejukan musim sejuk yang akan datang. Member Korea terkejut bila bagitahu kat Moji takde koyo (pokok-pokok tukar warna merah etc). Kat moji memang takde koyo. Tengok-tengok dah sampai winter, Takde perubahan warna pokok yang ketara. So bila sampai U, terpegun tengok pokok-pokok dah bertukar warna. Rasa sayu pun ada...

Haziq dan Hazim

Hazim suka pakai apa yang Haziq pakai. Kalau baju Haziq besar pun Hazim nak gak pakai. Pening kepala Ummi kalau pagi-pagi Hazim buat hal. So kalau nak suruh pakai gak baju, Ummi kata tuh dulu baju Haziq. Haziq dah besar, dah tak muat baju nih so Hazim lak boleh pakai. Satu hari Hazim taknak pakai baju so Ummi ambil gambar Hazim b*g*l. Bila Hazim taknak pakai baju Ummi tunjuk gambar tuh kata nanti Ummi ambil gambar bagi kat sensei.

Musim luruh

Semenjak dua menjak nih jarang ada mood nak update blog. Ini penangan facebook la nih...Syok pulak tengok banyak application dalam facebook..




Sekarang dah masuk aki (autumn). Cuaca pun tak menentu. Kejab hujan kejab panas tapi suhu 24deg. Call rumah kat johor kata hujan. Air parit penuh. Harap-harap tak banjir lagi macam last year. Bila pergi uni, nampak daun-daun dah tukar warna jadi oren, kuning, merah. Kat parking lak, banyak betul daun-daun kering jatuh. Selalunya ada orang tolong sapu and manage kawasan rumah nih tapi lama tak nampak orang tuh datang. Suhu pun taklah sejuk sangat dah taklah panas sangat. Hari tuh ada kelas yang kena balik lambat, lupa bawak jacket. Nasib baik pakai 2 lapis so kiranya tak sejuk sangat sampai menggigil. Dalam keretapi pulak, diaorang tak bukak aircond so memang nice sangat. Tapi yang ketara, Yamaguchi lagi sejuk dari Moji.





Haziq dan Hazim dah pandai cakap jepun. Macam-macam cakap. Tiru kawan cakap pun ada gak. Hari tuh pergi ambil Haziq awal then tengok cara Haziq ambik minum petang kat sekolah. Mula-mula sensei suruh duduk, lepas tuh panggil group by group ke depan utk ambik minum petang ngan kuih. Selalunya untuk Haziq dan Hazim memang cakap kat sensei yang ini boleh makan, yang ini tak boleh makan. Hari tuh punya menu epal dan jajan sket. Budak-budak beratur elok ajer. Semua baru bangun tidur so muka blur. Time basuh tangan sebelum nak makan pun senyap ajer masing-masing. Kat tangan masing-masing ada tray. Sorang -sorang gi kat depan then ambik cawan isi air teh ngan satu bowl isi epal n jajan. Lepas tuh letak cawan n bowl kat meja, bagi tray kat kawan yang tengah beratur tapi takde tray, duduk kat kerusi dan boleh makan.



Bila group Haziq kena panggil, Haziq n the gang pun bangun beratur ngan ambik air teh n epal. Bila dah habis makan semua orang, sensei kata ok. Group Haziq bangun dan letak sampah plastik jajan kat tong sampah pastu bowl kosong kat tray besar. Pastu Haziq ambik cawang kosong gi kat paip air kumur then letak cawan kat tray kosong. Gi balik kat meja tolak kerusi terus dapatkan Ummi. Sensei panggil group by group and budak-budak kena beratur. Sekali tengok macam robot semuanya!!. Elok tuh tengok Haziq makan sampai habis dan tak main-main ngan kawan-kawan. Kalau kat rumah, hmmmm... dok main ngan hazim kalau tengah makan. Satu group ngan Haziq tuh ada 2 boys, 2girls. Haziq hafal nama semua kawan dlm group dia.






Kagum betul tengok tugas sensei sekolah Haziq nih. sensei sekolah lain pun cam nih gak.. Sabar dan boleh train budak-budak nih ikut kata. Cuma guna kata-kata dan psychology...hmm... lepas nih nak intai Hazim lak kat kelas macam mana. Sensei kata Hazim suka nyanyi.....